Цревна кандидијаза

Габите од групата Кандида (најчесто Кандида албиканс) нормално живеат на кожата и мукозните мембрани на луѓето. Тие не предизвикуваат болест сè додека постои соодветна природна одбрана на организмот. Во случај на неправилни одбранбени механизми, може да се појави воспаление на кожата или мукозните мембрани на гастроинтестиналниот, урогениталниот тракт и, ретко, системско заболување.

Присуството на оваа габа во голем број во цревата сега е распространето кај различни возрасни групи од популацијата. Неконтролираното множење со кандида е под влијание на сите фактори кои го ослабуваат имунолошкиот систем, а овој наод е честа појава кај дијабетичари,пациенти на хронична терапија со  кортикостероид и хемотерапија и е можно во бременоста. Честата употреба на антибиотска терапија, поради оштетување на цревната флора односно т.н – добри бактерии, создава услови за репродукција на габи. Исто така, долгорочна несоодветна исхрана со поголеми внес на едноставни шеќери, бело брашно, газирани сокови, кафе, алкохол и присуство на постојана стресна состојба може да придонесат за развивање на цревна кандидијаза.

Најчести симптоми се надуеност, чести, кашести столици, болки во стомакот, поретко запек, гадење … Општи симптоми како што се чувство на слабост, болки во мускулите, промени во расположението и алергиски промени на кожата се можни.

Кандида главно се дијагностицира во примерокот на столица, но бидејќи станува збор за сапрофит, значењето на наодите мора критички да се процени.

Третманот првенствено препорачува разни пробиотични препарати (кои содржат таканаречени добри бактерии) кои треба да бидат да бидат различни и потоа, во консултација со докторот, земајќи го предвид постоењето на други болести или фактори на ризик, се администрираат и лекови од групата на антимикотици.

Денес, акцентот е ставен на соодветна диета која вклучува избегнување на едноставни шеќери (чоколадо, мед, колачи, сирупи, сода), алкохол, бел леб (квасец), тесто, масни сирења, свежо млеко, павлака, кафе, додатоци на храна со адитиви (кечап, сос, сенф). Се препорачуваат зеленчук (домати, спанаќ, тиквички, брокула, зелка, целер…), јогурти, кефир, млади сирења, пилешко, мисирка, говедско, риба, ореви (бадем, орев), леќата, овес, киноа, зеленчук  чаеви и свежо овошје, во умерени количини.

Внесувањето на витамини Ц и Б комплекс како и т.н. природни антимикотици  во ограничени количини – лук, масло од диво оригано, куркума и босилек (како зачин во оброкот), кокосово масло, цимет…

Се препорачува умерена физичка активност или разни методи на релаксација за спречување на лошото влијание на стресот врз општата отпорност на организмот.